Nokia 6700 Classic - Öryggi

background image

Öryggi

Þegar öryggisaðgerðir sem takmarka símtöl eru í notkun (svo sem útilokun, lokaður

notendahópur og fast númeraval) kann að vera hægt að hringja í opinbera

neyðarnúmerið sem er forritað í tækið. Útilokun og flutningur símtala getur ekki verið

virkt samtímis.
Veldu

Valmynd

>

Stillingar

>

Öryggi

og úr eftirfarandi:

Krefjast PIN-númers eða Krefjast UPIN-númers — Til að spurt sé um PIN- eða UPIN-

númer í hvert skipti sem kveikt er á símanum. Á sumum SIM-kortum er ekki hægt að

gera þessa beiðni óvirka.

Útilokunarþjónusta — Til að loka fyrir símtöl í og úr símanum (sérþjónusta). Krafist

er lykilorðs útilokunar.

Fast númeraval — Til að takmarka úthringingar í valin símanúmer ef SIM-kortið styður

aðgerðina. Þegar fast númeraval er á, eru GPRS-tengingar ekki mögulegar nema þegar

textaboð eru send um GPRS-tengingu. Í því tilviki verða símanúmer viðtakandans og

skilaboðamiðstöðvarinnar að vera á númeralistanum í föstu númeravali.

Lokaður not.hópur — Til að tilgreina hóp fólks sem þú getur hringt í og sem getur

hringt í þig (sérþjónusta).

Öryggisstig — til að beðið sé um öryggisnúmer í hvert skipti sem nýtt SIM-kort er sett

í símann velurðu

Sími

.

Aðgangslyklar — Til að breyta öryggisnúmerinu, PIN-, UPIN- eða PIN2-númerinu, eða

lykilorði útilokunar.

PIN2-beiðni — til að velja hvort beðið sé um PIN2-númerið þegar tiltekinn valkostur

símans sem er varinn með PIN2-númerinu er notaður. Á sumum SIM-kortum er ekki

hægt að slökkva á beiðni um númerið. Það fer eftir símanum hvort hægt sé að velja

þennan valkost. Hafa skal samband við símafyrirtækið til að fá nánari upplýsingar.

Númer í notkun — Til að velja gerð PIN-númers.

Heimildavottorð eða Notandavottorð — Til að skoða lista yfir heimildar- eða

notandavottorð sem hefur verið hlaðið niður í símann.

Sjá „Öryggi vafra“, bls. 44.

Still. öryggiseiningar — Til að skoða Um öryggiseiningu, virkja

PIN

öryggiseiningar

eða breyta PIN-númeri öryggiseiningar og PIN-númeri fyrir

undirskrift.

Sjá „Lykilorð“, bls. 5.